سيستم هاي كنترل بينایی ، بینایی سنجی

فهرست مطالب
فصل اول:
آشنايي با ماشين بينايي و تصوير برداري ديجيتالي
1 كليات
1ـ1 بينايي و اتوماسيون كارخانه
2ـ1 بينايي انسان در مقابل بينايي ماشين
3ـ1  پارامترهاي مقايسه اي
    1ـ3ـ1 تطبيق پذيري
    2ـ3ـ1 تصميم گيري
    3ـ3ـ1 كيفيت اندازه گيري
    4ـ3ـ1 سرعت واكنش
    5ـ3ـ1 طيف موج واكنش
    6ـ3ـ1 توانايي درك صحنههاي دو بعدي و سه بعدي
    7ـ3ـ1 خلاصة‌مقايسه
4ـ1 توجيه اقتصادي
فصل دوم
سيستم بينايي و كنترل
2 كليات سيستم
1ـ2 تصويرگيري
1ـ1ـ2 نورپردازي
2ـ1ـ2 تشكيل تصوير و متمركز نمودن آن
3ـ1ـ2 شناسايي تصوير
2ـ2 پردازش
3ـ2 خروجي يا نمايش داده هاي تصويري
فصل سوم
پردازاش تصوير
3 مقدمه
        1ـ3 پيكسل
        2ـ3 پنجره
        3ـ3 مكان پيكسل
4ـ3 مكان پيكسل
5ـ3 خطاي كوانتايز كردن
    1ـ5ـ3 خطاي اندازه گيري
6ـ3 هيستوگرام
    1ـ6ـ3 ايجاد هيستوگرام
    2ـ6ـ3 مشخصات
7ـ3 سيستمهاي رنگي  CMYB و RGB
 
مقدمه
تكنولوژي ماشين بينايي و تصوير برداري ديجيتالي شامل فرآيندهايي است كه نيازمند بكارگيري علوم مختلف مهندسي و نرم افزاري كامپيوتر مي باشد. اين فرآيند را مي توان به چند دسته اصلي تقسيم نمود:
1ـ ايجاد تصوير به شكل ديجيتالي
2ـ بكارگيري تكنيكهاي كامپيوتري جهت پردازش و يا اصلاح داده هاي تصويري
3ـ بررسي و استفاده از نتايج پردازيش براي اهدافي چون هدايت ربات يا كنترل نمودن تجهيزات خودكار، كنترل كيفيت يك فرآيند توليدي، يا فراهم آوردن اطلاعات جهت تجزيه و تحليل آماري در يك سيستم توليدي كامپيوتري (MAC).
قبل از آنكه بتوان هر يك از بخشهاي خاص اين تكنولوژي را بطور تخصصي بررسي نمود. مي بايستي آشنايي كلي با هر يك از اجزاء سيستم پيدا كرد و از اثرات هر بخش بر روي بخش ديگر مطلع بود. ماشين بينايي و تصويربرداري ديجيتالي از موضوعاتي است كه در آينده نزديك تلاش و تحقق بسياري از متخصصان را بخود اختصاص خواهد داد.
در طي سه دهة گذشته تكنولوژي بينايي كامپيوتري بطور پراكنده در صنايع فضايي، نظامي و بطور محدود در صنعت بكار برده شده است. جديد بودن تكنولوژي نبودن سيستم مقرون به صرفه در بازار و نبودن متخصصين اين رشته باعث شده است تا اين تكنولوژي بطور گسترده استفاده نشود. تا مدتي قبل از دوربين ها و سنسورها استفاده شده معمولاً بصورت سفارشي و مخصوص ساخته مي شدند  تا بتوانند براي منظور خاصي مورد استفاده قرار گيرند. همچنين فرآيند ساخت مدارهاي مجتمع بسيار بزرگ (VLSI ) آنقدر پيشرفت نكرده بود تا سنسورهاي حالت جامد با رزولوشن بالا ساخته شود.