علائم مؤمنان در كلام على (ع)

تحقیق علائم مؤمنان در كلام على (ع)
 متشکل از 37 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
علائم مؤمن در كلام على (ع)
همام يكى صحابه‏ى حضرت امير (ع)، شخصيتى پارسا، متهجد و مجتهد بوده كه از حضرت درخواست مى‏كند صفات متقين را، باز گويد و حضرت نيز با مقدماتى اجابت مى‏فرمايند.بيانات آن بزرگوار معروف است به «خطبه همام» و در نهج البلاغه (نسخه صبحى صالح، ص 303، خطبه 193) نقل شده است.روايت ديگرى در اصول كافى (1) از حضرت نقل شده كه شبيه همان خطبه است امام به نظر ما به رغم نظر برخى كه پنداشته‏اند : همان خطبه منقول در نهج البلاغه است، يا اگر دو واقعه و دو خطبه است مضامين آنها ادغام شده است و به دليل تفاوتهاى فراوان متن و مضمون آنها، دو خطبه، يكى نيستند.
ما در اينجا براى اتمام مباحث و تعميم فائده، خطبه منقول در اصول كافى‏را شرح و بسط مى‏دهيم.
امام صادق (ع) مى‏فرمايند: هنگامى كه على (ع) خطبه مى‏خواندند، همام بلند شد و عرض كرد :
[/صف لنا صفة المؤمن كأننا ننظر اليه/]
براى ما توصيف بفرماييد مؤمن را، مانند آنكه او را مى‏بينيم.
[/فقال: يا همام! المؤمن هو الكيس الفطن/]
فرمودند اى همام! مؤمن زيرك و با هوش است.
برخى «كيس» و «فطن» را به يك معنا گرفته‏اند و فطن را تأكيد كيس دانسته‏اند.اما با مراجعه به كتب لغت، روشن مى‏شود ميان اين دو واژه تفاوت است.كيس در مقابل احمق است و به زيركى خدادادى اطلاق مى‏شود.معنى روايت اين مى‏شود كه مؤمن عاقل و چيز فهم است.از اين رو مى‏توان گفت كياست به ادراك كليات (عقل خدادادى)، و فطانت به هوشى كه حاصل تجربه است (ادراك جزييات) اطلاق مى‏شود.يكى از دلايل اختلاف فطانت و كياست روايتى از رسول الله (ص) است كه نشان مى‏دهد فطن تأكيد كيس نيست.
[/قال رسول الله (ص) المؤمن كيس الفطن الحذر/] (2)
مؤمن عاقل و چيز فهم و محتاط است.
در روايتى ديگر، روايت همام به صورت تمثيلى پرداخته شده است: [/المؤمن لا يلسع من حجر مرتين/] (3)
مؤمن از روى يك سنگ دوبار نمى‏لغزد و به زمين نمى‏خورد.
متأسفانه در سابق، گاهى ساده‏لوحيها را علامت خوبى مى‏دانستند.كسى كه صابون را از پنير تشخيص نمى‏داد ستايش مى‏شد.در صورتى كه بى‏شعورى هيچ گاه علامت خوبى نيست.به قول يكى از بزرگان (رضوان الله تعالى عليه)، اين نوع مدحها ترويج نادانى است.در اينجا ذكر نكته‏اى ضرورى است كه ميان حيله زدن و حيله را درك كردن تفاوت است.يكى از بزرگان مى‏فرمود حقه نزن اما حقه را بفهم.چرا؟ چون مؤمن كيس و فطن و حذر است.يعنى، مؤمن هوشيار است