شیعه و تجدد خواهی

تحقیق شیعه و تجدد خواهی
 متشکل از 5 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 براي بررسي شيعه و مقوله تجدد، گفته ها ونوشته هاي رهبر كبير انقلاب از تمام منابع افضل تر و روشن تر مي باشد. در همين راستا براي تدوين و تنظيم اين تحقيق از گفته هاي امام خميني (ره) بهره برده شده است، تا بحث به روشني تبيين گردد.
امام خميني(ره) گفتمان تجدد اسلامي
گسست از سنت اقتدار و طرحي براي تاسيس نظم جديد بر بنياد آموزه‏هاي دين، ويژگي عمده تجدد اسلامي در حوزه فكر سياسي است، و هر پژوهنده تاريخ انديشه در تمدن اسلامي، چنين تجديد بنايي را در سيماي نظام «جمهوري اسلامي‏» چونان نتيجه پيكار الهي - سياسي امام خميني (ره) ملاحظه مي‏كند.
روشن است كه سرچشمه‏هاي سنت‏ستيزي و نوگرايي اسلامي و مكنون در بنياد نظام جديد بگونه‏اي است كه هرگز نمي‏توان بر پايه سنت‏هاي فلسفي بزرگي چون فارابي، ابن سينا و صدرالمتالهين از يك سوي، و بخش عظيمي از ميراث فقه شيعه از سوي ديگر، توجيهي نظري بر وجوب و وجود آن در هفت اقليم تفكر اسلامي تدارك نمود. لاجرم بايد سراغ انديشه‏اي در آثار امام(ره) رفت كه با تهافت همان سنت‏به طرحي از نظم و تمدن جديد توفيق يافته و طلوع گونه‏اي خاص از تجدد اسلامي - سياسي را نويد داده است.
اما، هرچند كه مشاهده يا لمس اين «تفاوت‏» ميان انديشه امام(ره) و سنت‏سياسي مسلمين كار چندان دشواري نيست، ليكن توضيح علمي اين دگرديسي آغاز شده در «گفتمان سياسي شيعه‏» نيز آسان نمي‏نمايد. بنابراين، آن چه در اين مختصر مي‏آيد، نه توصيف همه وجوه اين تحول، بلكه صرفا بخشي از خصايص منطقي گفتمان جديد است.
به هر حال، اگر اين فرض درست‏باشد كه; انديشه امام(ره)، يا به طور كلي تجدد اسلامي، در واقع، به معناي آغاز نوعي تجديد - اگر نه خروج كامل - از سنت‏سياسي گذشته است، شايد بتوان با تكيه بر «تحليل گفتماني‏»، تمايزات اساسي آن را با اركان تفكر قديم اسلامي برجسته نموده، و مقدمات نظري براي تحليل فهم جديد امام (ره) از نصوص ديني فراهم نمود.