آيات جنين شناسي در قرآن

تحقيق آيات جنين شناسي در قرآن
 متشکل از 13 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::

    در بخش سوم اين كتاب، مقالات متعددي درباره «اعجاز علمي قرآن» در خصوص جنين‌شناسي وجود دارد كه برخي در پي اثبات آن هستند و برخي در پي نفي‌اش! ولي پرسشي همواره مطرح است: به چه دليل در قرآن به اين مطالب اشاره شده؟ و يا اينكه مطالب جنين‌شناسي قرآن استدلالات چه مباحثي هستند؟
    به جز در سوره علق (2:96) كه جزء اولين آيات نازل شده بر پيامبر است و تأكيد دارد بر آفرينش انسان از علق؛ در ساير آيات (1) يا از نعمتهاي فراوان باريتعالي سخن گفته مي‌شود و (2) يا از آفرينش اوليه كساني كه به قيامت اعتقاد ندارند. اين آيات را به ترتيب سوره‌هاي قرآن مي‌خوانيم. در آوردن اين آيات سعي شده كه فقط به همان آيه خاص اكتفا نگردد بلكه – تا حد ممكن – آيات ديگر قبل و بعد آن كه با هم هم موضوع هستند نيز آورده شود.
1- النحل 4:16: خلق السموات و الارض بالحق تعالي عما يشركون* خلق الانسان من نطفه فاذا هو خصيم مبين* و الانعام خلقها لكم فيهادف و منافع و منها تاكلون* و لكم فيها جمال حين تريحون و حين تسرحون*
«آسمانها و زمين را به حق آفريد و از آنچه شريكش قرار مي‌دهند برتر است* انسان را از نطفه بيافريد و همو بود كه به ناگاه آشكارا از در دشمني درآمد* بدينگونه چهارپايان را براي انتفاع شما آفريد و در آن حرارت و منافعي است و از گوشتشان مي‌خوريد در آمد و شد صبح و شام آنها برايتان زينت است*