مـهــاجرت نخبگان و متخصّصان ايراني به خارج از كشور

تحقيق مـهــاجرت نخبگان و متخصّصان ايراني به خارج از كشور
 متشکل از 21 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
نگاهي كلي به مسئله‌ي مهاجرت متخصصين ايراني
مهاجرت نخبگان و متخصصان كه در ادبيات مربوطه از آن به ((فرار مغزها)) تعبير مي‌شود، نوع خاصي از مهاجرت است كه كنكاش در تعاريف و انواع آن، حدود و ثغور تعريف دقيق و جامع آن را به دست خواهد داد.
((اورت لي)) اين تعريف را از مهاجرت ارائه كرده است:
مهاجرت عبارت است از تغيير دائمي يا نيمه دائمي مسكن، بدون هيچ محدوديتي در مورد فاصله‌ي حركت و ماهيت اختياري يا اجباري مهاجرت همچنين بدون هيچ گونه تمايزي بين مهاجرت داخلي يا خارجي
تعريف ديگري كه از مهاجرت وجود دارد و ((مهاجرت بين‌المللي))را از ((مهاجرت داخلي))جدا مي‌كند عبارت است از ((تغيير محل اقامت))، ضمن عبور از مرزهاي سياسي براي مدتي بيش از يك سال اين تعريف كه يك تعريف كاربردي و عملياتي است، رفت و آمد روزانه‌ي كارگران مرزي و افراد محلي را به آن طرف مرزها استثنا مي‌كند.
از نظر ((اداره‌ي امور اجتماعي سازمان ملل)) كساني مهاجر تلقي مي‌شود كه:
1- جهانگرد، بازرگان، دانشجو و يا مسافر عادي نباشند.
2- ساكنان نواحي مرزي نباشد (كه به طور عادي بين دو كشور رفت و آمد مي‌كنند.)
3- جزء پناهندگان يا افراد و يا جمعيت‌هاي جا به جا شده يا انتقال يافته نباشد. پس كساني مهاجر خطاب مي‌شوند كه در جستجوي شغلي دائمي، فصلي يا موقت در سطح جغرافيا جا به جا شوند. يكي از تعاريفي كه ما را به مقصود نزديك مي‌كند واژه‌ي ((مهاجرت منفي)) است. مهاجرت زماني يك مساله‌ي اجتماعي تلقي مي‌شود كه ميزان مهاجرت از داخل به خارج در مدت يك سال بيش از ميزان مهاجرت از خارج به داخل باشد. علاوه بر بعد كمي قضيه، توجه به چند نكته‌ي ديگر ضروري است. نخست اينكه بين مهاجرت نيروي كار كه به طور عمده شامل كارگران ماهر مي‌شوند و يك پديده‌ي عام است، يا مهاجرت نيروهاي نخبه و متخصص بايد تفاوت قائل شد. ثانياً مهاجرت نيروهاي متخصص زماني به عنوان يك پديده‌ي منفي مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد كه در داخل كشور به تخصص آنان نياز مبرم وجود داشته باشد و تخصص علمي و كاري آنها با داخل كشور به كلي قطع شود.
پديده مهاجرت نخبگان و متخصصان به خارج از مرزها براي نخستين بار در دهه‌ي 1960 به صورت مهاجرت انديشمندان، متخصصان و صاحب‌نظران كشورهاي در حال توسعه به ايالات متحده امريكا، كانادا و اروپاي غربي و اقامت آنها در اين مناطق ظهور و بروز يافت. بدين ترتيب، سرمايه‌ي اصلي كشورهاي در حال توسعه كه نيروي انساني متخصص است به بهانه‌ي ارزان در اختيار كشورهاي توسعه يافته قرار مي‌گيرد و اين كشورها هر ساله ميلياردها دلار از طريق مهاجرت مغزها از دست مي‌دهند. در محاسبات اقتصادي كشورهاي صنعتي، جذب هر فرد تحصيلكرده با مدرك كارشناسي ارشد يا دكتري از كشورهاي جهان سوم يك ميليون دلار سود عايد آنها مي‌كند، بدين ترتيب ملاحظه مي‌شود