دانلود فایل کامل پرسشنامه سنجش استعداد وابستگي به مواد
در8 صفحه وبا فرمت word وقابل ویرایش می باشد.
توضیحاتی از پرسشنامه:
مهمترين روش رايج تشخيص سوءمصرف مواد، استفاده از آزمايشهاي پزشكي است. اين آزمايشها علاوه بر داشتن هزينه، قادر به تشخيص افراد مستعد مصرف مواد نيستند، بلكه تنها مصرف مواد را تاييد يا رد ميكنند. از اين رو با توجه به گسترش مصرف مواد، از سوي محققين تلاشهايي صورت گرفت تا ابزارهاي سنجشي براي شناسايي افراد مستعد مصرف و وابستگي به مواد، درست شود. از بين مقياسهاي ساخته شده، سه خرده مقياس حاصل از سياهه شخصيتي چند وجهي مينه سوتا[1] يعني «مقياس تجديدنظر شدهي ميبارگي مكاندرو»، (MAC-R)[2] ؛ «مقياس استعداد اعتياد»، (APS)[3] ؛ و «مقياس پذيرش اعتياد»، (AAS)[4] ، بيش از ديگر مقياسها مورد استفاده قرار گرفته است. در پژوهش حاضر نيز مجموع هر سه مقياس تحت عنوان «مقياس سنجش استعداد وابستگي به مواد» مورد استفاده قرار گرفته است كه در زير به معرفي اين مقياسها پرداخته ميشود:
مقياس ميبارگي مكاندرو، (MAC-R): اين مقياس توسط مكاندرو (1965، به نقل از گراهام، 1379) و در اصل به منظور تفكيك بيماران داراي سوء مصرف الكل از بيماران فاقد سوءمصرف الكل، ساخته شده است. ضريب پايايي[5] با استفاده از روش بازآزمايي (با فاصله زماني يک هفته) در نمونه هنجاري براي مردان وزنان به ترتيب 62/0 و 78/0 گزارش شده است. اين مقياس داراي 49 ماده است.
.مقياس استعداد اعتياد، (APS): اين مقياس به عنوان شاخصي از عوامل شخصيتي همبسته با اختلالهاي اعتيادي توسط ويد[6] و همکاران (1992، به نقل از گراهام، 1379) ساخته شد. مقياس APS با هدف تشخيص ويژگيهاي شخصيتي و سبك زندگي مرتبط با سوءمصرف مواد و الكل، طراحي شده است. اين ابزار، مقايسي غير مستقيم[7] يا زيركانه[8] از بررسي مشكلات مواد است، زيرا گويههاي اين مقياس به طور مستقيم يا آشكار به مشكلات سوءمصرف مواد يا الكل اشاره نميكنند (سوانوم[9] و مك گرو[10] ، 1995). براي ابداع اين مقياس، ويد و همكاران از رويكردي مشابه با آنچه كه مك اندرو براي مقياس خود انجام داده است، استفاده كردند. بدين منظور موادي از MMPI-2 را كه قادر بودند به درستي بين سوءمصرف كنندگان مواد، بيماران رواني و افراد عادي تمايز قائل شوند، انتخاب گرديد. همچنين در انتخاب اين مواد به توانايي آنها در افزايش همساني دروني مقياس نيز توجه گرديد. در نهايت مقياسي با 39 سؤال به وجود آمد. . ضريب پايايي با استفاده از روش بازآزمايي (با فاصله زماني يک هفته) در نمونه هنجاري براي مردان و زنان به ترتيب 69/0 و 77/0 گزارش شده است (گراهام، 1379).
مقياس پذيرش اعتياد، (AAS): اين مقياس داراي 13 ماده است و توسط ويد و ديگران (1992) براي اندازه گيري تمايل پاسخدهنده به پذيرش مشكلات مرتبط با الكل يا داروها ساخته شد. اكثر سوالهاي آن به طور مستقيم به مصرف الكل و ساير مواد اشاره دارد. از 13 ماده اين مقياس، 3 سوال آن با مقياس MAC-R مشترك ميباشد . ضريب پايايي با استفاده از روش بازآزمايي (با فاصله زماني يک هفته) در نمونه هنجاري براي مردان وزنان به ترتيب 89/0 و 84/0 گزارش شده است (گراهام، 1379).
در8 صفحه وبا فرمت word وقابل ویرایش می باشد.
توضیحاتی از پرسشنامه:
مهمترين روش رايج تشخيص سوءمصرف مواد، استفاده از آزمايشهاي پزشكي است. اين آزمايشها علاوه بر داشتن هزينه، قادر به تشخيص افراد مستعد مصرف مواد نيستند، بلكه تنها مصرف مواد را تاييد يا رد ميكنند. از اين رو با توجه به گسترش مصرف مواد، از سوي محققين تلاشهايي صورت گرفت تا ابزارهاي سنجشي براي شناسايي افراد مستعد مصرف و وابستگي به مواد، درست شود. از بين مقياسهاي ساخته شده، سه خرده مقياس حاصل از سياهه شخصيتي چند وجهي مينه سوتا[1] يعني «مقياس تجديدنظر شدهي ميبارگي مكاندرو»، (MAC-R)[2] ؛ «مقياس استعداد اعتياد»، (APS)[3] ؛ و «مقياس پذيرش اعتياد»، (AAS)[4] ، بيش از ديگر مقياسها مورد استفاده قرار گرفته است. در پژوهش حاضر نيز مجموع هر سه مقياس تحت عنوان «مقياس سنجش استعداد وابستگي به مواد» مورد استفاده قرار گرفته است كه در زير به معرفي اين مقياسها پرداخته ميشود:
مقياس ميبارگي مكاندرو، (MAC-R): اين مقياس توسط مكاندرو (1965، به نقل از گراهام، 1379) و در اصل به منظور تفكيك بيماران داراي سوء مصرف الكل از بيماران فاقد سوءمصرف الكل، ساخته شده است. ضريب پايايي[5] با استفاده از روش بازآزمايي (با فاصله زماني يک هفته) در نمونه هنجاري براي مردان وزنان به ترتيب 62/0 و 78/0 گزارش شده است. اين مقياس داراي 49 ماده است.
.مقياس استعداد اعتياد، (APS): اين مقياس به عنوان شاخصي از عوامل شخصيتي همبسته با اختلالهاي اعتيادي توسط ويد[6] و همکاران (1992، به نقل از گراهام، 1379) ساخته شد. مقياس APS با هدف تشخيص ويژگيهاي شخصيتي و سبك زندگي مرتبط با سوءمصرف مواد و الكل، طراحي شده است. اين ابزار، مقايسي غير مستقيم[7] يا زيركانه[8] از بررسي مشكلات مواد است، زيرا گويههاي اين مقياس به طور مستقيم يا آشكار به مشكلات سوءمصرف مواد يا الكل اشاره نميكنند (سوانوم[9] و مك گرو[10] ، 1995). براي ابداع اين مقياس، ويد و همكاران از رويكردي مشابه با آنچه كه مك اندرو براي مقياس خود انجام داده است، استفاده كردند. بدين منظور موادي از MMPI-2 را كه قادر بودند به درستي بين سوءمصرف كنندگان مواد، بيماران رواني و افراد عادي تمايز قائل شوند، انتخاب گرديد. همچنين در انتخاب اين مواد به توانايي آنها در افزايش همساني دروني مقياس نيز توجه گرديد. در نهايت مقياسي با 39 سؤال به وجود آمد. . ضريب پايايي با استفاده از روش بازآزمايي (با فاصله زماني يک هفته) در نمونه هنجاري براي مردان و زنان به ترتيب 69/0 و 77/0 گزارش شده است (گراهام، 1379).
مقياس پذيرش اعتياد، (AAS): اين مقياس داراي 13 ماده است و توسط ويد و ديگران (1992) براي اندازه گيري تمايل پاسخدهنده به پذيرش مشكلات مرتبط با الكل يا داروها ساخته شد. اكثر سوالهاي آن به طور مستقيم به مصرف الكل و ساير مواد اشاره دارد. از 13 ماده اين مقياس، 3 سوال آن با مقياس MAC-R مشترك ميباشد . ضريب پايايي با استفاده از روش بازآزمايي (با فاصله زماني يک هفته) در نمونه هنجاري براي مردان وزنان به ترتيب 89/0 و 84/0 گزارش شده است (گراهام، 1379).
مقياس سنجش استعداد وابستگي به مواد دارای 8 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد